Message personnel [Polish translation]

Część mówiona:

Na drugim końcu telefonu jest pana głos

i są słowa, których nie wypowiem.

Wszystkie te słowa, które budzą strach gdy nie rozśmieszają,

które są w zbyt wielu filmach, piosenkach i książkach.

Chciałabym je panu powiedzieć

i chciałabym je przeżyć.

Nie zrobię tego;

chcę, ale nie mogę.

Umieram samotnie i wiem, gdzie pan jest.

Przyjeżdżam, proszę na mnie poczekać, poznamy się.

Proszę zarezerwować sobie czas; ja dla pana mam cały swój.

Chciałabym przyjechać; zostaję, nienawidzę siebie.

Nie przyjadę;

chcę, ale nie mogę.

Powinnam z panem porozmawiać,

powinnam przyjechać,

albo powinnam to przespać.

Boję się, że mógłbyś być głuchy.

Boję się, że mógłbyś być gnuśny.

Boję się, że mogę być niedyskretna.

Nie mogę panu powiedzieć, że być może cię kocham.

Część śpiewana:

Lecz jeśli pewnego dnia uznasz, że mnie kochasz,

nie sądź, że mi przeszkadzają twoje wspomnienia

i biegnij, biegnij aż do utraty tchu,

przybądź, by mnie odnaleźć.

Jeśli pewnego dnia uznasz, że mnie kochasz

i jeśli tego dnia będziesz mieć kłopot

ze zorientowaniem się, dokąd te wszystkie drogi cię prowadzą,

przybądź, by mnie odnaleźć.

Jeśli pojawi się w tobie zniesmaczenie życiem,

jeśli zagnieździ się w tobie znużenie,

pomyśl o mnie,

pomyśl o mnie.

Lecz jeśli pewnego dnia uznasz, że mnie kochasz,

nie potraktuj tego jak problem

i biegnij, biegnij aż do utraty tchu,

przybądź, by mnie odnaleźć.

Jeśli pewnego dnia uznasz, że mnie kochasz,

nie czekaj ani dnia, ani tygodnia,

bo nie wiesz, dokąd wiedzie cię życie;

przybądź, by mnie odnaleźć.

Jeśli pojawi się w tobie zniesmaczenie życiem,

jeśli zagnieździ się w tobie znużenie,

pomyśl o mnie,

pomyśl o mnie.

Lecz jeśli...