Ζω τον εφιάλτη μέρες, δεν μπορώ να κοιμηθώ,
τη σκιά σου πάντα ακολουθώ,
ζω τις νύχτες που θυμίζουν
στον εαυτό μου ότι σ’ αγαπώ.
Ποια γραμμή ν’ ακολουθήσω τώρα,
ένα κύμα να με πάει σωστά,
ποιος αν ξέρει να ρωτήσω ώρα,
ποιος αέρας θα με πάει μπροστά.
Μέσ’ στους δρόμους σε ψάχνω, στα στενά,
μέσ’ στους δρόμους, δεν είσαι πουθενά
και κοιτάζω αν είσαι μέσα κάθε αμάξι που περνά,
και κοιτάζω αν είσαι μέσα κάθε αμάξι που περνά,
πουθενά...
Στο μυαλό μου ήρθες πάλι, της ψυχής μου ένα κενό,
είμαι στ’ όνειρό μας το μισό,
στο μυαλό μου, ερινύες,
μου φωνάζουν ότι προσπαθώ.
Ποια γραμμή ν’ ακολουθήσω τώρα,
ένα κύμα να με πάει μπροστά.
Μέσ’ στους δρόμους σε ψάχνω, στα στενά,
μέσ’ στους δρόμους, δεν είσαι πουθενά
και κοιτάζω αν είσαι μέσα κάθε αμάξι που περνά,
και κοιτάζω αν είσαι μέσα κάθε αμάξι που περνά,
πουθενά...