In casa dei paróni
par sempre festa granda
Se ghe xe el porsèo i ghe taja ea testa,
Ea casa dei paróni, sconta, blindada
dal resto del mondo proteta, isolada.
In casa dei servi se spèta ea festa,
ma se no xe chel dì se spéta, ea speransa ghe resta,
Ea casa dei servi, casa da rifar,
Ai primi scorloni, ea pól cascar.
Ea casa dei paróni ea xe alta sóra al monte
Ea casa dei servi ea xe xo, dopo el ponte.
Ma 'e paure 'e vien xoxo
Invesse i sogni i svoea suxo,
i svoea suxo
'E fìe dei paróni, paìde e bèe,
'e vèrxe i scuri, xe normal ghe xe 'e stee,
'E par contente, ma ea noia ea xe là dadrìo
Nel so' bel mondo incantà.
'E fìe dei servi 'e gà i pómoi rossi,
'E sta mal, 'e coeora còtoe rosse,
'e lèxe storie coeor de rosa
'E sogna castèi e vestiti da sposa
Ea casa dei paróni ea xe alta sóra al monte
Ea casa dei servi ea xe xo, dopo el ponte.
Ma 'e paure 'e vien xoxo
Invesse i sogni i svoea suxo,
i svoea suxo
Paróni e servi ,
ea stessa vita,
sogni o schèi1
Polvare fra i dei,
Polvare fra i dei.
1. "schèi" = "soldi" in lingua veneziana. Deriva da "scheidemünze" parola tedesca che indica la moneta in uso durante l'impero austriaco che comandò su Venezia nel 19° secolo