(Τον) ξεπλένω απο τη μνήμη μου... όπως η βροχή το γυαλί...
Θα γίνω γομα-φανταστικά!
Φεύγω...πετώ...Αλλα εκείνος έχει γίνει διαυγής
Θέλω να ξεφυλλίω καθαρές σελίδες!
Αλλα εμείς απλα δεν υπήρξαμε!
Όλα ήταν σαν όνειρο μέχρι που...
παίξαμε με την μνήμη...
Γιατί?Απλά σωπαίνεις,
καρδιά για ποίον κλαις και οδύρεσαι!
Μα,αυτός δεν σε δάμασε,δεν σε δάμασε διόλου!
Απλά διέγραψε κωδικούς πρόσβασης,κλειδιά,
και μη μιλάς καθόλου γιάυτόν!
Διέγραψέ τον απο τη μνήμη!
Διέγραψέ τον απο τη μνήμη!
Διέγραψέ!
(Τον) ξεπλένω απο τη μνήμη μου,τον μηδενίζω
και δεν θα υπάρξει κανείς άλλος μετά!
Καταλαβαίνω,ξεχνώ,και αυτό είναι όλο
Αυτός είναι εκεί που η κενότητα έλιωσε...
Αλλα εμείς απλα δεν υπήρξαμε!
Όλα ήταν σαν όνειρο μέχρι που...
παίξαμε με την μνήμη...