bölüm 1:
neden yapmam gerektiği gibi unutamıyorum?
tanrı biliyor ya, yapabilseydim yapardım
ama seni aklımdan çıkaramıyorum.
gitsen de, aşk hüsrana dönse de,
dört yanımda yine sen varsın,
kader niçin böyle acımasız, merak ediyorum.
nakarat:
her gün doğumunda,
ve gün batımında,
göklere bakmak,
sana dair anılarımı,
getiriyormuş gibi
geliyor bana.
burada ve orada,
her yerde,
bir zamanlar bildiğimiz manzaralar,
ve hepsi
öylece anımsatıyor
sana dair anılarımı.
ne çok isterdim bunları unutmayı
gözyaşlarından mamul tespihi
bırakan mutlu mazileri.
düşlerimde
yüzün parlıyor,
tüm yaptıklarıma rağmen,
her şey
bana senin
anılarını anımsatıyor.
bölüm 2:
yıllar geçtiği halde ayrılışımızın üstünden,
zaman her şeyi çözse de, benim kalbim
hala senin için sızlıyor, tıpkı eskisi gibi.
görünüşe göre geçmişten kaçamam,
ve efsunun beni sımsıkı tutmaya devam ediyor,
her yarınım, dünüm gibi.
nakaratı tekrar