Ήταν ένας περιπλανώμενος μες το πλήθος
Με μια αγάπη χωρίς ανταπόκριση
Όταν η εξύψωση του πάθους σου
Μετά καταλαβαίνεις ότι το άσυλο δεν είναι αρκετό
Ήταν η νεότερη στην οικογένεια
Και η τελευταία που έφυγε
Όταν αποφάσισαν ότι θα προσπαθούσαν να τα καταφέρουν μόνοι τους
Ωω, αναμνήσεις πού πήγατε;
Ήσασταν το μόνο που ήξερα
Πόσο μου λείπει το χθες
Και πώς το άφησα να ξεθωριάσει
Πού πήγες ωω ωω
Ωω
Όταν ο Ιούλιος έγινε Δεκέμβριος
Η τρυφερότητά τους νίκησε το κρύο
Αλλά δεν μπορούσαν
Να θυμηθούν τι τους ενέπνευσε να φύγουν
Και ήταν πανέμορφα καταθλιπτικό
Σαν "Το Λεωφορείον ο Πόθος" 1Πάλευαν για την αγάπη τους που είχε αρχίσει να γίνεται βαρετή
Ωω, αναμνήσεις πού πήγατε;
Ήσασταν το μόνο που ήξερα
Πώς μου λείπει το χθες
Και το άφησα να ξεθωριάσει
Μην ξεθωριάσεις
Όταν τα χρήματα έχασαν τη δυναμική τους
Και οι λογαριασμοί ήταν ακριβοί
Τότε το χαμόγελο επιτέλους
Είχε ξεθωριάσει από την αγάπη τους
Ήταν νέοι και ανεξάρτητοι
Και νόμιζαν ότι τα είχαν σχεδιάσει
Έπρεπε να το ξέρουν από την αρχή, δεν μπορείς να προβλέψεις το τέλος
Ωω, αναμνήσεις πού πήγατε;
Ήσασταν το μόνο που ήξερα
Πόσο μου λείπει το χθες
Και πώς το άφησα να ξεθωριάσει
Ωω, αναμνήσεις πού πήγατε; (Ωω ωω)
Ήσασταν το μόνο που ήξερα
Πόσο μου λείπει το χθες
Και πώς το άφησα να ξεθωριάσει
Μην ξεθωριάσεις
Ωω
1. Είναι ταινία του σκηνοθέτη Ηλία Καζάν γυρισμένη το 1951. Βασίζεται στο ομώνυμο δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς. Η ταινία έλαβε δώδεκα υποψηφιότητες και βραβεύτηκε με τέσσερα βραβεία όσκαρ. Η Μπλάνς (Βίβιαν Λι), μια καθηγήτρια από τις Νότιες Πολιτείες, επισκέπτεται μετά τον πλειστηριασμό της οικογενειακής περιουσίας της την αδελφή της Στέλλα (Κιμ Χάντερ), που ζει με τον άντρα της Στάνλεϋ Κοβάλσκυ (Μάρλον Μπράντο) στη Νέα Ορλεάνη. Ο Κοβάλσκυ, που ως Πολωνός μετανάστης και εργάτης αντιμετωπίζεται υποτιμητικά από την Μπλανς, καθηλώνει την Στέλλα με τον οξύθυμο και επιβλητικό χαρακτήρα του σε μία σχέση που κυριαρχείται από το ωμό πάθος. Η υπερευαίσθητη και κάπως υπερβολική Μπλανς, τονίζοντας την ευγενή καταγωγή και την καλή ανατροφή της, μπαίνει στο στόχαστρό του και ενδόμυχα γεννιέται ένας κρυφός πόθος. Όσο περνά ο καιρός, αποκαλύπτονται μυστικά του παρελθόντος της Μπλανς και λόγω της συγκατοίκησης δημιουργούνται εντάσεις και πολλαπλά ξεσπάσματα που αφαιρούν ένα ένα τα πέπλα από τους πολύπλοκους χαρακτήρες των ηρώων. Εν τέλει το όριο μεταξύ λογικής και παράνοιας γίνεται όλο και περισσότερο θολό, με αποτέλεσμα το ολέθριο τέλος.