Hij was de zwerver van de gemeente
Met een onbeantwoorde liefde
Wanneer je passie verhoogt
Dan is toevlucht vinden niet goed genoeg
Ze was de jongste van de familie
En de laatste om losgelaten te worden
Wanneer ze besloten om het op hun eentje te proberen maken
Oh, herinneringen waar ben je heen?
Je was al dat ik ooit kende
Hoe ik gisteren mis
En ik heb het laten vervagen
Waar ben je heen oh-oh
Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh
Wanneer juli december werd
Hun genegenheid bevocht de koude
Maar ze konden niet echt herinneren waarom ze gegaan waren
En het was prachtig deprimerend
Als een tram genaamd verlangen
Ze vochten voor hun liefde die moe begon te worden
Oh, herinneringen waar ben je heen?
Je was al dat ik ooit kende
Hoe ik gisteren mis
En ik heb het laten vervagen
Vervaag niet
Toen het geld de vaart verloor
En de rekeningen opstapelden
Toen was de de glimlach uiteindelijk vervaagd van hun oogappel
Ze waren jong en zelfstandig
En ze dachten het gepland te hebben
Ze moesten het van het begin geweten hebben, je kan het eind niet voorspellen
Oh, herinneringen waar ben je heen?
Je was al dat ik ooit kende
Hoe ik gisteren mis
En ik heb het laten vervagen
Oh, herinneringen waar ben je heen? (oh-oh-ohà-)
Je was al dat ik ooit kende
Hoe ik gisteren mis
En ik heb het laten vervagen
Vervaag niet