Ayın gümüşî ışığı bulutların arasından parladığında
Deniz çok hoş görünse de yakamozlar yanıltır seni, öyle zorsun ki..
Sana daha fazla katlanamazlar
Seni taşıyamazlar
Bir melektin, bir meleksin
Her saniye değişirsin
Gökyüzü seni dar yerlere attı
Artık benimle berabersin
Ayın gümüşî nefesi ufuklarda karasevdaya daldığında
Kollarımda yatıyor olacaksın
Titreyerek ismimi fısıldayacaksın
Sana daha fazla katlanamadılar
Seni taşıyamadılar
Çünkü sen kendini hep kandıdın
Ve bu yüzden kendinden kaçtın
Bu hayatın içine atıldığımdan beri
Hep yanımdaydın
Gölgelerimde sessizce bekledin
Ve sensiz yapamayacağımı hissettin
Kendini bir büyüyle gizledin
Ve koruyuşunu benimle
İlk günahla paylaştığın için sana teşekkür ederim