Στα τέλια τα μαχαίρια μου κουβέντες να περνάω
Τα άγρια περιστέρια μου στις πίστες ξαμολάω
Την ξέρω την υδρόγειο απ' το παλιό γαμώτο
Η φτώχεια στο υπόγειο κι οι εκλεκτοί στο πρώτο
Μέχρι να γεννηθεί ο τρελός να μας τακτοποιήσει
Ο κόσμος θα 'ναι αμαρτωλός σ' ανατολή και δύση
Μέχρι να γεννηθεί ο τρελός που θα μας φέρει αντάμα
Έχει θυμώσει κι ο Θεός δεν κάνει άλλο θαύμα
Στου κόσμου την περιστροφή μια ζαλάδα μένει
Που όλο και χάνουμε επαφή μέσα στους ξένους ξένοι
Κι ενώ ο Χριστός γεννήθηκε πριν δυο χιλιάδες χρόνια
Το αίμα του ξαναχύθηκε στα σέρβικα μπαλκόνια
Μέχρι να γεννηθεί ο τρελός να μας τακτοποιήσει
Ο κόσμος θα 'ναι αμαρτωλός σ' ανατολή και δύση
Μέχρι να γεννηθεί ο τρελός που θα μας φέρει αντάμα
Έχει θυμώσει κι ο Θεός δεν κάνει άλλο θαύμα