Вось і ўсё...
Дапіваеш да дна ўсё каханне,
І на досвітку знікну скрозь сон.
Ты сыграў прыгожую ролю і не супраць...
Да канца, ты прыгожа лічыш да ста.
Абдымаеш яго, як заўсёды.
Толькі боль немагчыма суняць і зноў
Павольна, павольна дрыжанне па тваім вуснам.
Павольна, павольна зноў лаўлю твой позірк.
Ты даруеш, я дарую, і зноў, як упершыню,
Застанемся разам.
Павольна, павольна дрыжанне па тваім вуснам.
Павольна, павольна зноў лаўлю твой позірк.
Ты даруеш, я дарую, і зноў, як упершыню,
Застанемся разам.
Вось і ўсё!
Згасае святло, твой спектакль прайшоў.
Хто застаўся, хто проста адыйшоў.
Без крыўды, але сціскаючы свой боль.
Да канца, усё прыгожа лічыш да ста.
Вельмі зманлівая, вельмі халодная.
Уначы ты зноў не адна,
Не адна!
Павольна, павольна дрыжанне па тваім вуснам.
Павольна, павольна зноў лаўлю твой позірк.
Ты даруеш, я дарую, і зноў, як упершыню,
Застанемся разам.
Павольна, павольна дрыжанне па тваім вуснам.
Павольна, павольна зноў лаўлю твой позірк.
Ты даруеш, я дарую, і зноў, як упершыню,
Застанемся разам.