Մեջնունն եմ, իմ Լեյլայն տեսա
Մի պահ նայեց, գնաց
Ոչինչ չհարցրի, ոչինչ չասաց
Հայացքը փախցրեց ու հեռացավ
Մի խոսք անգամ ասել չկարողացա
Չտեսա էլ երեսը լուսին էր, թե արև
Կարծեցի, թե Վեներայի աստղն էր
Իր լույսով ինձ այրեց ու գնաց
Կրակին նրա չդիմացա
Գաղտնիքը չիմացա
Մայրամուտի պահին չտես
Աստղի պես սահեց, գնաց
Չգիտեմ էլ, թե որն է քո աստղն այս երկնքում
Ցավերն այս վերք են դառնում
Երբեմն հայացքիդ այդ նետը
Խոցում, անցնում է սիրտս
Իզզեթն ասել է, թե ինչն է իմաստը սիրո
Մի անգամ երազ տեսա
Սրտի բանալուց վզնոց էր սարքել
Ասաց ՝ գցիր վիզս ու գնաց