Mean [Dutch translation]

Jij, met je woorden als messen

En zwaarden en wapens die je tegen me gebruikt,

Jij, je hebt me weer van de wijs gebracht,

Je doet me voelen alsof ik niets ben.

Jij, met je stem als nagels op een krijtbord

Me verwijten wanneer ik gewond ben.

Jij, die de zwakkeren pest.

Wel, je kan me neerhalen,

In slechts één klap.

Maar jij weet niet, wat jij niet weet,

Op een dag zal ik in een grote oude stad wonen

En jij zal alleen maar gemeen zijn.

Op een dag zal ik groot genoeg zijn, zodat je me niet kan raken,

En jij zal alleen maar gemeen zijn.

Waarom moet je zo gemeen zijn?

Jij, met je wisselende kanten,

En je leugens en je vernedering

Jij, hebt mijn gebreken weer eens aangewezen,

Alsof ik ze nog niet zie.

Ik loop met mijn hoofd naar beneden,

Proberend om je buiten te houden, want ik zal je nooit imponeren

Ik wil me gewoon weer in orde voelen.

Ik wed dat je gepest werd

Iemand heeft je kil gemaakt,

Maar de cyclus eindigt nu,

Je kan me dat pad niet laten bewandelen,

Jij weet niet, wat jij niet weet

En ik kan je over enkele jaren al zien in een bar

Pratend over een voetbalwedstrijd

Met diezelfde luide mening, maar

Niemand luistert,

Incompetent en zeuren over steeds dezelfde dingen,

Dronken en mopperen over hoe ik niet kan zingen.

Maar het enige, wat je bent, is gemeen

Het enige, wat je bent, is gemeen

En een leugenaar, en zielig en alleen in het leven

En gemeen, en gemeen, en gemeen, en gemeen