Μη βιάζεσαι μικρή μου Ι
θα σ’ αρραβωνιαστώ
και μη φοβάσαι πάλι Ι
για να ξελογιαστώ
Δεν ξέρεις την καρδιά μου Ι
για σένα πως πονεί
η φτώχεια δε μ’ αφήνει Ι
πάντα με τυραννεί
Με το παλιό σακάκι Ι
δυο χρόνια που πονώ
γιατρός να προσπαθήσω Ι
να γίνω δεν μπορώ
Δε θέλω να γελούνε Ι
να κοροϊδεύουνε
μικρή μου οτάν σε πάρω Ι
να μας ζηλεύουνε
Ώπα ώπα Ρίτα !