Σε ποια γωνιά ν’ αναζητήσω ζεστασιά
σε ποια αγκαλιά να ακουμπήσω την καρδιά μου
ψάχνεσαι εσύ κάπου στο πλήθος μακριά
και γω γυρεύω γιατρειά στα τραύματά μου
Θα σε ξεχάσω, θα σε ξεχάσω
τον εαυτό μου τον χαμένο θα προφτάσω
κι ότι με κάνει να πονώ θα ξεπεράσω
με καταδίκασες θα σε καταδικάσω
Μ’ έχουν χαράξει των ματιών σου οι διαδρομές
κάθε ρυτίδα έχει κάτι από σένα
η μόνη ανάμνηση που έμεινε απ’ το χτες
δυο τρία δάκρυα σε γράμματα σκισμένα
Θα σε ξεχάσω, θα σε ξεχάσω
τον εαυτό μου τον χαμένο θα προφτάσω
κι ότι με κάνει να πονώ θα ξεπεράσω
με καταδίκασες θα σε καταδικάσω