Fugl er stærstur Fróni á,
fjallstindanna milli ná
vængjafjaðrir.
Vindinn aðrir
vinir honum kljúfa hjá.
Kornung þegar komu fyrst
kynjaskrímsli, svöng og þyrst.
Fjalls- af þaki
flaug á baki
fuglinum er ríkir nyrst.
Blésu hana bitrum móð
barði frá sér Íslands fljóð.
Þegnar sváfu,
þessa gáfu
Þórunn fann er leit hún blóð.
Fyrsta stríð af fjórum vannst,
fréttist víða, sagan spannst.
Þó í ljóðum
þessum góðum
Þórunn hvergi fyrirfannst.
Með fuglum.
Með fuglum.
Þórunn hvergi fyrirfannst.
Með fuglum.
Með fuglum.
Þín var ævin þréttán ár
þegar först með fuglum,
fálkum, örnum, uglum.
Þú var himinn þungur, grár,
þegar först með fuglum.
Þórunn var orðin Þréttán ára,
þegar hún fór með fuglum.
Barðist við djöfla og fjanda, fjára,
þegar hún fór með fuglum.
Skammt milli gleði- og tregatára,
þegar hún fór með fuglum.
Lærði að svo myndi lifið klára,
þegar hún fór með fuglum.
Með fuglum.
Með fuglum.
Þegar hún fór með fuglum.
Með fuglum.
Með fuglum.
Þegar sváfa flestir fast
fuglar vörðu björgin.
Sökkva lík er sameinast
sverðin fyrir Fjörgyn.
Nötraði allt Norðurland,
níð skal vondum banna.
Treysti verðmætt vinaband
vættur meðal manna.