Do të të tregoj sekretin më të tmerrshëm,
Kam heshtur për kaq kohë por tani jam gati:
Unë — jam krijuesi i gjithçkaje që ti sheh përreth,
Ndërsa ti, e imja lumturi, ti — je nënë e zot'rave.
Ky qytet vrasësish, laviresh e hajdutësh
Ekziton për sa kohë që ne besojmë në të,
Po të hapim sytë — ai nuk do jetë më,
E ne do të gjendemi përsëri në zanafillë.
Nënë e zot'rave, nënë e zot'rave
Kemi shëtitur gjithë ditën
Nën shiun e imët.
Dhe xhinset e tua të lagura
Rrinë shuk në dysheme,
Kështu që, le t'i futemi punës më shpejt,
Nënë e zot'rave.
Ne е krijojmë këtë botë për të kushedisatën herë,
Kërkojmë përsëri emra për bisha e lule.
Pavarësisht gjithçkaje dashuria fiton
Kështu që, mos u shqetëso e ndize një, nënë e zot'rave.
Unë jam lindur 100 herë dhe 100 herë kam vdekur
U hodha një sy* — djalli nuk ka letra të fortа
Ata hyjnë në shtëpinë tonë por ç'do na bëjnë?
Ti dhe unë jemi të pavdekshëm — apo jo, nënë e zot'rave?
Nënë e zot'rave, nënë e zot'rave
Kemi shëtitur gjithë ditën
Nën shiun e imët.
Dhe xhinset e tua të lagura
Rrinë shuk në dysheme,
Kështu që, le t'i futemi punës më shpejt,
Nënë e zot'rave.