اگر از خواب های غرقه در خون و عرق بیدار می شوی هرشب
تنهایی همچون معشوقه ای سرو بالا ، می خوابد در آغوشت
دیگر در هرجایی با هراتفاقی برای هرچیز نمناک میگردد مژگانت
اگر مادرت را بیشتر یاد می کنی و یا حتی درک می کنی
قلبت را مانند نامه ای ، مچاله کرده و دور انداخته
خودت را بی کس و زود فراموش شده احساس می کنی اگر
کودک درونت را در آغوش بگیر
برایت انسانیت را شرح می دهد
دست ها گناهکارند
زبان ها گناهکارند
این سوختن یک نسل است
تمام دنیا گناهکارند
معصوم نیستیم هیچ کداممان
معصوم نیستیم هیچ کداممان
تکرار