Ποιος στο διάβολο είσαι εσύ που θα μου πεις
τι να κάνω, γιατί να το κάνω, γιατί ν' ασχοληθώ;
Βδέλλα, μασκαρεμένη ως αρετή
Τι χάσιμο χρόνου, να σε σκεφτώ άλλη φορά ξανά
Ε! Ιούδα, η Χριστή σου (σημ. 1) ήταν η αγάπη μας
Χτυπάς και φεύγεις, το θέλημά σου να γίνεται
Ποτέ δε λυπάσαι, ποτέ δεν είσαι λάθος
Πιο πολλά,πολλά,πολλά,πολλά,πολλά
Κυρίαρχο πάθος η απληστία
"Γεια. Πώς είσαι;
Άσε με να εξηγήσω ένα πράγμα
Όλα γι' αυτήν και περισσότερα για μένα
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις;
Δε βλέπω καμιά ουσία να το κάνουμε αυτό
Όχι αρκετά για μένα
Τα κάνω σκατά όλα, αλλά άσε με να εξηγήσω"
Κάποια μέρα
Κάποια μέρα θα το σκάσεις
Λαχανιασμένη και αδύναμη
Κυρίαρχο πάθος η απληστία (x4)
Όλα μέσα μου άδεια, εκτός από τον πόνο και την ελπίδα
Ελπίζοντας πως ο πόνος θα σβήσει
Απληστία, το κυρίαρχο πάθος σου
Ταΐζω το στόμα που με δαγκώνει
Μαμμωνά (σημ.2), ναρκωτικό των μαζών
Η δυσωδία απ' τα ψέματά σου μαζεύει μύγες
Αναζήτησέ την,
Αποπλάνησέ την
Εξημέρωσέ την
Κατηγόρησέ την
Κάνε την δικιά σου
Σκότωσέ την
Κάνε φαγοπότι επάνω σ' όλα αυτά
Με το ξύπνημα τα δάκρυα θ' αρχίσουν
Στην παντοτινή ντροπή μου, η σιωπή με έφερε