داغ جوون دیده ی پرپر منم
مسلخ سروای تناور منم
باغ گل بی بر و بی برگ من
غربت آهوی جوون مرگ من
ناجی باغ گل بی برگ کو
ضامن آهوی جوون مرگ کو
شب شد و پیک تب و غم سررسید
عطر گلاب از خود قمصر رسید
جنگ و جلو جهل و جنون آوردن
دختر شاه پریون رو بردن
حال من از رفته و مونده بد شد
قالی کرمون تو دبی لگد شد
غیرت من خار بیابون شده
بی تو کفن خواب خیابون شده
بغض من از سنگ و سفاله ولی
این منو این گریه بگو یاعلی
هق هق ابرای جهان در توئه
آخ نگو بغض اخوان در توئه
رحم به ابرای بهارم کنین
شاخه گلی خرج مزارم کنین
جهل و جلو جرم و جنون آوردن
دختر شاه پریون رو بردن
دست عجم خار رطب میخوره
شیره نخلا رو عرب میخوره
تا میری آتیش بکشی غماتو
پیرهن عثمون میکنن صداتو
از من و از غیرتم ای هم قفس
گریه به خاک پدری موند و بس
تا میری آتیش بکشی غماتو
پیرهن عثمون میکنن صداتو
تا میری آتیش بکشی غماتو
پیرهن عثمون میکنن صداتو