Τα μάτια μου κοιτάζουν απλανώς κάτι στον ορίζοντα
η ευτυχία λέει αντίο με την πρώτη θερμή της ανάσα
αυτό το πρωί είναι σαν ν' άνοιξαν όλες οι απαντήσεις φτερά προς τον ουρανό...
Σαν ένα σύννεφο να κρύβει τα δάκρυα που τρέχουν από τα νυσταγμένα μου μάτια. Η αναχώρηση ενός πλοίου, μια άλλη διστακτική απόδραση από τις υποσχέσεις που έδωσα..
Οι γλάροι μου φωνάζουν και λένε γύρνα κι αγκάλιασέ την
πριν να είναι πολύ αργά γύρνα από αυτούς τους δρόμους
σπάσε πια τις αλυσίδες σου, αυτή η καρδιά χωρίς αγάπη θα βρωμίσει θα σκουριάσει. Γύρνα απ' αυτούς τους δρόμους πριν να είναι πολύ αργά.
Μια πλευρά μου βρίσκεται σε μια ασήμαντη και ασυνάρτητη φούρια
μια πλευρά μου σε μια αγάπη που αναγκαστικά έγινε στάχτη
Σαν ένα σύννεφο να κρύβει τα δάκρυα που τρέχουν από τα νυσταγμένα μου μάτια. Η αναχώρηση ενός πλοίου, μια άλλη διστακτική απόδραση από τις υποσχέσεις που έδωσα..