Martha [Greek translation]

Κέντρο; Συνδέστε με, παρακαλώ.

Πολλά χρόνι' από τότε πάνε…

Θα θυμηθεί άραγε τη φωνή μου,

καθώς τα δάκρυά θα κυλάνε;

Εμπρός; Εμπρός; Μάρθα;

Ο Τομ Φροστ είμαι, θυμάσαι;

Σε παίρνω από μακριά,

για τη χρέωση μη φοβάσαι.

Κάπου σαράντα χρόνια πάνε…

Θυμήσου, Μάρθα, σε παρακαλώ.

Πάμε κάπου καφέ να πιούμε,

και για όλα τα παλιά να πούμε.

Κ’ ήταν γεμάτες με ρόδα εκείνες οι μέρες κ’ οι νύχτες.

Με ποίηση και πρόζα.

Μόνο εσένα είχα, Μάρθα και μόνο εμένα είχες.

Και αύριο δεν υπήρχανε, και δε μας σκοτίζανε συμφορές.

Τις στενοχώριες τις καταχωνιάζαμε,

και τις φυλάγαμε για μέρες βροχερές.

Και νιώθω τόσο γερασμένος τώρα.

Κ’ έχεις κ’ εσύ γεράσει πια.

Τι κάνει ο άντρας σου;

Τι κάνουν τα παιδιά;

Παντρεύτηκα κ’ εγώ, τo 'μαθες;

Είσαι τυχερή που κάποιον βρήκες,

και νιώθεις μαζί του ασφαλής.

Γιατί τότε ήμασταν νέοι κι αφελείς.

Τώρα ωριμάσαμε, είδες;

Κ’ ήταν γεμάτες με ρόδα εκείνες οι μέρες κ’ οι νύχτες.

Με ποίηση και πρόζα.

Μόνο εσένα είχα, Μάρθα και μόνο εμένα είχες.

Και αύριο δεν υπήρχανε, και δε μας σκοτίζανε συμφορές.

Τις στενοχώριες τις καταχωνιάζαμε,

και τις φυλάγαμε για μέρες βροχερές.

Κ' ήμουνα πάντα παρορμητικός,

κι ακόμα είμαι, μου φαίνεται.

Το μόνο που μ' ένοιαζε τότε

ήταν πως ήμουν άντρας πραγματικός.

Και μάλλον να 'μαστε μαζί

δεν ήτανε γραφτό.

Αλλά Μάρθα, Μάρθα!

Δε βλέπεις;.. Σ’ αγαπώ…

Κ’ ήταν γεμάτες με ρόδα εκείνες οι μέρες κ’ οι νύχτες.

Με ποίηση και πρόζα.

Μόνο εσένα είχα, Μάρθα, και μόνο εμένα είχες.

Και αύριο δεν υπήρχανε, και δε μας σκοτίζανε συμφορές.

Τις στενοχώριες τις καταχωνιάζαμε,

και τις φυλάγαμε για μέρες βροχερές.

Και θυμάμαι τα ήσυχα απογεύματα

που έτρεμα στην αγκαλιά σου....