Maria Soliña [Spanish translation]

Polos camiños de Cangas


A voz do vento xemía:


Ai, que soliña quedaches,


María Soliña.

Nos areales de Cangas,


Muros de noite se erguían:


Ai, que soliña quedaches,


María Soliña.

As ondas do mar de Cangas


Acedos ecos traguían:


Ai, que soliña quedaches,


María Soliña.

As gaivotas sobre Cangas


Soños de medo tecían:


Ai, que soliña quedaches,


María Soliña.

Baixo os tellados de Cangas


Anda un terror de auga fría:


Ai, que soliña quedaches,


María Soliña.