Maria nella bottega d’un falegname [Polish translation]

[Maryja:]

Cieślo, dlaczego robisz stuk, stuk

swoim młotkiem?

Dlaczego robisz szur, szur

swoim heblem?

Czy robisz kule dla kogoś,

kto poszedł na wojnę

i wrócił do domu z Nubii

wspierając się na rękach?

[Cieśla:]

Mój młotek nie uderza,

mój hebel nie piłuje,

by wyciąć nowe nogi

dla kogoś, kto stracił swoje w walce,

lecz trzy krzyże: dwa dla tych,

którzy zdezerterowali, by kraść,

a największy dla tego, który naucza,

by z wojen dezerterować.1.

[Tłum ludzi:]

W uśpionych skroniach

tego miasta

pulsuje rytm młotka;

kiedy przestanie?

Cieślo, w to drewno

ile już uderzeń wykonałeś?

Jak bardzo jeszcze je wysmuklisz

swoim heblem?

[Maryja:]

W tych skaleczeniach i ranach,

które zadajesz drewnu,

cieślo, w tych cięciach,

brak tylko krwi,

by mogły same wyjaśnić

własnym głosem,

które z twarzy mają zbieleć

na twych krzyżach.

[Cieśla:]

Te pnie, które przyniesiono,

abym w pocie czoła

zmienił je w obraz

trzech aktów bólu,

zobaczą łzy na rzęsach

Dyzmy i Tytusa,

a największy z tych, które widzisz,

przytuli twego syna.

[Tłum ludzi:]

Z ulicy aż po góry

niesie się twoje stuk, stuk;

każda dolina Jordanu

poznaje twoje szur, szur.

Jakaś grupa żałobników

posuwa się nerwowym krokiem2,

a inni czekają, by tych spragnionych

napoić octem3.

1. Poprzednia piosenka odnosiła się do macierzyństwa Maryi. Tutaj mamy już moment przygotowań do ukrzyżowania Jezusa. Cieśla przygotowuje trzy krzyże: dla Jezusa, który jest pacyfistą, więc namawia do odmawiania udziału w wojnie i/lub do dezercji oraz dla dwóch złodziei, Tytusa i Dyzmy2. ludzie opłakujący Jezusa są niespokojni, bo boją się represji ze strony władz3. nawiązanie do pojenia octem Jezusa przez rzymskich żołnierzy, co zwiększało jego cierpienie, ponieważ ocet wzmaga pragnienie zamiast je zaspokoić