1. Ta handlarka, żona rybaka
W swych klapkach chodzi jak kotka
//:Z koszem tam, gdzie karawela
Ale w jej sercu fregata.://
2. I zamiast kruków na szalu
Usiadły mewy zmęczone
//:Wiatr zaprasza ją do tańca
Morskiego z nim tańczy walca.://
3. Ach z muszelek jest sukienka jej
A algi to jej fryzura
//: W żyłach u niej wciąż pulsuje
Niczym w silniku trawlera://
4. Sprzedaje sól i marzenia
Płaczliwie sztorm ją woła
//:A ma na imię – Maria
A na nazwisko – Lizbona://
Coda: Sprzedaje sól i marzenia
Płaczliwie sztorm ją woła
//:A ma na imię – Maria
A na nazwisko – Lizbona://
(wersja poetycka) AgnW.
Żona rybaka nosi pantofelki (klapki)
W pantoflach chodzi jak kotka
I porusza się jak kot
Ze swym koszykiem do karaweli
Lecz w sercu do fregaty
Zamiast kruków na jej welonie
Mewy przybyły odpocząć
Kiedy wiatr zaprasza ją do tańca
Ona tańczy morskiego walca
Jej strój jest wykonany z morskich muszli
We włosy ma wplecione wodorosty
W jej żyłach wciąż pulsuje
Silnik Trawlera
Sprzedaje sny i rozpyloną sól morską
Sztormy wypłakują jej imię
Jej prawdziwe imię brzmi Maria
Lecz jest znana jako Lizbona
(z angielskiego przetłumaczył -wajdas-)