Ayın aydınlattığı karanfil gecelerinde,
Ayamonte'den Vila Real'e,
nehre doğru ilerlerken,
iç çekişler arasında bir şarkı gelip gider,
Endülüslü adama olan aşkı yüzünden María tarafından söylenir,
María, Güney'in neşesi ve ıstırabıdır.
Bu adamla tanıştı
yeşil şaraplı (Verdelho?) ve sıcak bir gecede
palmiyeler ve İspanyol dansları arasında,
kendini kaptırdı
ve kalbi kırıldı.
Isla sahillerinde
kendilerini kaybettiler,
dalgalar çöktükçe,
dudağından öptü ve kendini teslim etti.
[Nakarat]
Oh, Portekizli Maria,
Ayamonte’den Faro’ya
bu fado (kederli melodi) barlarda duyulur
burada acı şarap (Portekiz şarabı) içilir.
Neden hüzünlü şarkı söylüyor?
Gözleri neden kapalı?
Bahtsız bir aşk için,
bu şarkı için, bu acı için.
Fado! Çünkü gözlerini özlüyorum
Fado! Çünkü dudaklarını özlüyorum
Fado! Çünkü nehirde ayrıldı
Fado! Çünkü gölgede terk etti.
Bir denizcinin 'seni seviyorum' demesi,
acı çekmesinin sebebiydi derler.
Kaçak bir karides trol teknesinde
Bir gece çıkıp gitmesi.
Nehrin gölgesinde bir silah sesi duyuldu
Ve bu acı
bu şarkının feryadını doğurdu.
[Nakarat]