Είναι ύπουλη, τυφλή αρχή
Τι σημαίνουν όλες αυτές οι ερωτήσεις;
Φαίνεται σαν να έχασα το ξυπνητήρι και παρακοιμήθηκα (παρακοιμήθηκα)
Σπασμένα πόδια αλλά κυνηγώ την τελειότητα
Αυτοί οι τοίχοι είναι οι κενές εκφράσεις μου
Το μυαλό μου είναι ένα σπίτι που είμαι παγιδευμένος μέσα
Και είναι μοναχικά μέσα σε αυτή την έπαυλη
Το μυαλό μου είναι είναι ένα σπίτι με τοίχους καλυμμένους με στίχους
Είναι σε όλο το μέρος, υπάρχουν τραγούδια στους καθρέφτες
Γραμμένοι σε όλο το πάτωμα, σε όλες τις καρέκλες
Και παίρνεις μία άκοπη εκδοχή της ζωής όταν κατεβαίνω κάτω
Εκεί είναι που γράφω όταν είμαι σε κακή θέση και χρειάζεται να απελευθερωθώ
Και να αφήσω την εκδοχή του NF που δεν θέλετε να δείτε
Κάνω τρύπες στους τοίχους και με τις δύο γροθιές μου μέχρι να ματώσουν
Ίσως μπορεί να ρίξετε μια ματιά στο πώς αντιμετωπίζω όλο αυτό το θυμό μέσα μου
Σωματικά κακοποιημένος, τώρα αυτό είναι το δωμάτιο που δεν θέλω να είμαι μέσα
Αυτή η φωτογραφία δεν είναι καθόλου θολή, απλά δεν θέλω να την δω
Και αυτοί οι τοίχοι δεν είναι άδειοι, απλά νομίζω ότι δεν θέλω να τους δω
Αλλά γιατί όχι; Είμαι εδώ μέσα, οπότε θα μπορούσα και να τους διαβάσω
Πρέπει να σε ευχαριστήσω για αυτό τον θυμό που κουβαλάω τριγύρω
Εύχομαι να μπορούσα να πάρω ένα σπίρτο και να κάψω όλο το δωμάτιο από το έδαφος
Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι ότι καίω αυτό το δωμάτιο μόλις τώρα
Έτσι, τώρα αυτή η ανάμνηση για κάποιο λόγο απλά δεν θα βγει
Συνήθιζες να με βάζεις στην γωνία, ώστε να μπορείς να δεις τον φόβο στα μάτια μου
Μετά με έπαιρνες κάτω και με χτυπούσες μέχρι εγώ να ουρλιάζω και κλαίω
Συγχαρητήρια, πάντα θα έχεις μία θέση στο μυαλό μου
Αλλά θα κρατήσω την πόρτα κλειστή και θα κλειδώσω τους στίχους μέσα
Είναι ύπουλη, τυφλή αρχή
Τι σημαίνουν όλες αυτές οι ερωτήσεις;
Φαίνεται σαν να έχασα το ξυπνητήρι και παρακοιμήθηκα (παρακοιμήθηκα)
Σπασμένα πόδια αλλά κυνηγώ την τελειότητα
Αυτοί οι τοίχοι είναι οι κενές εκφράσεις μου
Το μυαλό μου είναι ένα σπίτι που είμαι παγιδευμένος μέσα
Και είναι μοναχικά μέσα σε αυτή την έπαυλη (μέσα σε αυτή την έπαυλη)
Το μυαλό μου είναι ένα σπίτι με τοίχους καλυμμένους με πόνο
Βλέπεις το πρόβλημά μου είναι ότι δεν φτιάχνω τα πράγματα
Προσπαθώ να τα ξαναβάψω, να τα καλύψω σαν να μη συνέβη ποτέ
Λέω ότι εύχομαι να μπορούσα να αλλάξω. Είσαι μπερδεμένος;
Έλα πάνω και θα σου δείξω τι εννοώ
Αυτό το δωμάτιο είναι γεμάτο με πράγματα που έχω μετανοιώσει και όπως φαίνεται συνεχώς γεμίζει
Τη στιγμή που περπατάω μέσα, είναι η ίδια στιγμή που θέλω να φύγω
Πονάει το στομάχι μου κάθε φορά που κοιτάζω σε αυτά τα πράγματα
Αλλά είναι δύσκολο να μην κοιτάς όταν αυτό είναι το δωμάτιο όπου κοιμάμαι
Κοιτάω τριγύρω. Ένα από τα χειρότερα πράγματα που έγραψα σε αυτούς τους τοίχους
Ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι θα έχανα την μαμά μου
Και ένα από τα πρώτα πράγματα που έγραψα ήταν "μακάρι να είχα καλέσει"
Αλλά πρέπει να σταματήσω τώρα, δεν έχουμε αρκετό χώρο για αυτό το τραγούδι
Και μετανιώνω το γεγονός ότι πάλευα να προσπαθώ να για να βρω ποιος είμαι
Και είπα ψέματα στον εαυτό μου και είπα ότι κάνω το καλύτερο που μπορώ
Αγνόησέ το σαν να μην είναι τίποτα, σαν να είναι εκτός ελέγχου
Στη συνέχεια, μάλωσέ με όποτε το βλέπω να επηρεάζει το πλάνο μου
Και λυπάμαι που βλέπω αυτά τα ζητήματα εμπιστοσύνης να με τρώνε ζωντανό
Και στο ρυθμό που πηγαίνω, πιθανότατα θα είναι εκεί ακόμα και όταν πεθάνω
Συγχαρητήρια, θα έχετε πάντα μία θέση στο μυαλό μου
Το ερώτημα είναι: Θα καθαρίσω ποτέ τους τοίχους εγκαίρως;
Είναι ύπουλη, τυφλή αρχή
Τι σημαίνουν όλες αυτές οι ερωτήσεις;
Φαίνεται σαν να έχασα το ξυπνητήρι και παρακοιμήθηκα (παρακοιμήθηκα)
Σπασμένα πόδια αλλά κυνηγώ την τελειότητα
Αυτοί οι τοίχοι είναι οι κενές εκφράσεις μου
Το μυαλό μου είναι ένα σπίτι που είμαι παγιδευμένος μέσα
Και είναι μοναχικά μέσα σε αυτή την έπαυλη (μέσα σε αυτή την έπαυλη)
Οπότε, αυτό το μέρος του σπιτιού, κανένας δεν έχει μπει μέσα για χρόνια
Έχτισα αυτό το ασφαλές δωμάτιο και δεν αφήνω κανέναν μέσα
Γιατί αν το κάνω, υπάρχει μία περίπτωση
Ότι ίσως εξαφανιστούν και δεν γυρίσουν
Και παραδέχομαι ότι είμαι ψυχολογικά τρομαγμένος να αφήσω κάποιον μέσα
Έτσι, απλά αφήνω κλειδωμένες τις πόρτες
Μπορεί να πάρεις άλλες ανοιχτές πόρτες αλλά αυτή όχι
Γιατί δεν θέλω να έχεις την ευκαιρία να με βλάψεις
Και θα είμαι ο μόνος άνθρωπος που θα μπορώ να ρίξω το φταίξιμο όταν με παρατήσεις
Είμαι κλεισμένος μέσα
Οπότε σταμάτα να κοιτάς
Δεν έρχομαι στην πόρτα
Οπότε σταμάτα να χτυπάς, σταμάτα να κοιτάς
Είμαι παγιδευμένος εδώ
Ο Θεός συνεχίζει να λέει ότι δεν είμαι κλειδωμένος μέσα
Εγώ το επιλέγω
Είμαι χαμένος μέσα στην ίδια την συνείδησή μου
Ξέρω ότι το να αποκλείω τον κόσμο δεν λύνει το πρόβλημα
Το έχτισα επειδή νόμιζα ότι θα ήταν πιο ασφαλές εδώ μέσα
Αλλά δεν είναι, είμαι το μόνο πράγμα που ζει εδώ μέσα
Ο φόβος ήρθε στο σπίτι μου χρόνια πριν όταν τους άφησα μέσα
Ίσως αυτό είναι το πρόβλημα
Γιατί το αντιμετωπίζω αυτό από τότε
Νόμιζα ότι αυτός θα έφευγε, αλλά είναι προφανές ότι ποτέ δεν το έκανε
Πρέπει να έχει διαλέξει το δωμάτιο και να βολεύτηκε και να εγκαταστάθηκε
Τώρα είμαι στην θέση που είτε κάθομαι εδώ και τον αφήνω να κερδίσει
Ή τον βγάζω έξω από όπου ήρθε αλλά ποτέ δεν μπορώ
Γιατί για να το κάνω αυτό θα πρέπει να ανοίξω τις πόρτες
Αυτός είμαι εγώ ή μιλάει ο φόβος;
Δεν ξέρω πια