Verraderlijk is blind begrip
Wat is realiteit met al deze vragen?
Voelt alsof ik mijn alarm gemist heb en in slaap gevallen ben
Gebroken benen maar ik jaag perfectie achterna
Deze muren zijn mijn lege expressie
Mijn geest is een huis waarin ik gevangen zit
En het is zo eenzaam binnen in dit herenhuis
Yo mijn geest is een huis met muren die bedekt zijn met teksten
Ze zijn overal, er zijn liedjes in de spiegels
Helemaal over de vloer geschreven, helemaal over de stoelen
En je krijgt de ongesneden versie van het leven als ik naar beneden ga
Dat is waar ik schrijf als ik op een slechte plaats ben en moet loslaten
En de versie van NF eruit laten die je niet wilt zien
Ik maak gaten in de muren met allebei m'n vuisten tot ze bloeden
Je krijgt misschien een glimp van hoe ik met al deze woede in mij omga
Fysiek mishandeld, nu dat is de kamer waarin ik niet wil zijn
Dat beeld is helemaal niet wazig, ik wil het gewoon niet zien
En deze muren zijn niet leeg, ik denk gewoon dat ik ze niet wil zien
Maar waarom niet? Ik ben hier nu al, dus ik kan ze even goed lezen
Ik moet je bedanken voor deze woede die ik met me meedraag
Wou dat ik een lucifer kon pakken en heel deze kamer platbranden
Feitelijk denk ik dat ik deze kamer nu ga verbranden
Dus nu wil deze herinnering om een of andere reden gewoon niet naar beneden komen
Je duwde me altijd in een hoekje, zodat je de angst in m'n ogen kon zien
Dan nam je me mee naar beneden en sloeg me tot ik schreeuwde en huilde
Gefeliciteerd, je zal altijd een plekje in mijn gedachten hebben
Maar ik ga de deur gesloten houden en de teksten vanbinnen opsluiten
Verraderlijk is blind begrip
Wat is realiteit met al deze vragen?
Voelt alsof ik mijn alarm gemist heb en in slaap gevallen ben
Gebroken benen maar ik jaag perfectie achterna
Deze muren zijn mijn lege expressie
Mijn geest is een huis waarin ik gevangen zit
En het is zo eenzaam binnen in dit herenhuis
Yo, mijn geest is een huis met muren die bedekt zijn met pijn
Kijk, mijn probleem is dat ik dingen niet oplos
Ik probeer gewoon te overschilderen, ze bedekken, alsof het nooit gebeurd is
Zeg dat ik wou dat ik kon veranderen. Ben je in de war?
Kom naar boven en ik zal je tonen wat ik bedoel
Deze kamer is vol van spijt, het lijkt ook alsof het maar voller blijft worden
Het moment waarop in binnenloop is hetzelfde moment dat ik wil weggaan
Ik word ziek door mijn maag elke keer dat ik naar deze dingen kijk
Maar het is moeilijk om er voorbij te kijken als dit de kamer is waar ik slaap
Ik kijk rond. Eén van de ergste dingen die ik op deze muren heb geschreven
Was het moment dat ik besefte dat ik mijn moeder aan het verliezen was
En één van de eerste dingen die ik schreef, was "ik wou dat ik gebeld had"
Maar ik zou nu gewoon moeten stoppen, we hebben niet genoeg plaats in dit lied
En ik heb spijt van het feit dat ik het moeilijk had om te proberen vinden wie ik ben
En ik lieg tegen mezelf en zeg dat ik het beste doe dat ik kan
Schud het weg alsof het niets is, alsof het uit mijn handen is
En dan boos worden wanneer ik zie dat het mijn plannen beïnvloedt
En ik heb spijt dat ik toekeek hoe mijn vertrouwensproblemen me levend opaten
En op de snelheid waarop ik ga, zullen ze er waarschijnlijk nog zijn als ik sterf
Gefeliciteerd, je zal altijd een plekje hebben in mijn gedachten
De vraag is: Zal ik ooit de muren schoon hebben op tijd?
Verraderlijk is blind begrip
Wat is realiteit met al deze vragen?
Voelt alsof ik mijn alarm gemist heb en in slaap gevallen ben
Gebroken benen maar ik jaag perfectie achterna
Deze muren zijn mijn lege expressie
Mijn geest is een huis waarin ik gevangen zit
En het is zo eenzaam binnen in dit herenhuis
Dus dit is het deel van mijn huis, waar niemand sinds jaren geweest is
Ik bouwde de veilige ruimte en ik laat daar niemand binnen
Want als ik dat doe, dan is er een kans
Dat ze kunnen verdwijnen en niet meer terug komen
En ik geef toe dat ik emotioneel bang ben om iemand binnen te laten
Dus ik heb mijn deuren gewoon op slot
Je kan misschien andere deuren open krijgen maar deze deur niet
Want ik wil niet dat je de kans hebt om me te kwetsen
En ik zal de enige persoon zijn die ik de schuld kan geven wanneer je me verlaat
Ik zit opgesloten vanbinnen
Dus stop met kijken
Ik kom niet naar de deur
Dus stop met kloppen, stop met kloppen
Ik zit hier gevangen
God blijft zeggen dat ik niet binnen opgesloten zit
Ik heb dit gekozen
En ben verdwaald in mijn eigen geweten
Ik weet dat de wereld buitensluiten het probleem niet oplost
Maar ik heb dit huis niet gebouwd omdat ik dacht dat het ze zou oplossen
Ik heb het gebouwd omdat ik dacht dat veiliger zou zijn daar binnen
Maar dat is niet waar, ik ben niet de enige die hier woont
Angst kwam naar mijn huis jaren geleden toen ik het binnenliet
Misschien is dat het probleem
Want ik heb hier sinds dan last van
Ik dacht dat hij weg zou gaan, maar het is duidelijk dat hij dat nooit deed
Hij moet de kamer gekozen hebben en het zich comfortabel gemaakt hebben en ingetrokken zijn
Nu ben ik op de positie dat ik ofwel hier blijf zitten en hem laat winnen
Ofwel hem terug buiten zet waar hij vandaan kwam, maar dat kan ik nooit
Want om dat te kunnen doen zou ik de deuren moeten openen
Ben ik dat of is het de angst die praat?
Ik weet het niet meer...