Manos Hatzidakis - Το τριαντάφυλλο [To triandáfillo]

Είναι κόκκινο σαν αίμα σαν ανοίγει το πρωί

κι η δροσούλα δεν τ’ αγγίζει από φόβο μην καεί,

ανοιχτό το μεσημέρι σαν κοράλλι, σαν παιδί,

μες στα τζάμια, μαγεμένος, σκύβει ο ήλιος να το δει,

άσπρο γίνεται, κι είν’ άσπρο, κοχυλάκι του γιαλού,

σαν λιποθυμάει η μέρα στις βιολέτες του νερού.

Κι όταν πια σημάνει η νύχτα τη φλογέρα τη γλυκιά

και τ’ αστέρια αλλάξουν θέση στ’ ουρανού την απλωσιά,

πριν τελειώσει το τραγούδι κι ο αγέρας κοιμηθεί,

μέσα στο βαθύ σκοτάδι σιγανά θα μαραθεί,

πριν τελειώσει το τραγούδι κι ο αγέρας κοιμηθεί,

μέσα στο βαθύ σκοτάδι σιγανά θα μαραθεί.