Manos Hatzidakis - Η πέτρα [I petra]

Η πέτρα είν’ ο θάνατος

η πέτρα είν’ η ζωή μου,

φυτρώσαν άσπρα γιασεμιά

μεσ’ την αναπνοή μου.

Είν’ ένα δέντρο έρημο

στην πέτρα σπάει η φωνή μου,

δεν μπαίνει αγέρας μήτε φως

πετρώνει το κορμί μου.

Είναι η κραυγή της μάνας

είναι η πληγή του κόσμου,

φέρτε κρασί φέρτε φωτιά

να κάψω τον καημό μου.