Ντυμένος στην τρίχα χυμάς ένα βράδυ
σα λύκος ξεδοντιάρης σε θρεμμένο κοπάδι
σε κάποιου γνωστού σου το άθλιο σινάφι
το θες μα δεν τολμάς να τους γυρίσεις την πλάτη.
Έλα χαμογέλα
και σου λένε ξανά
έλα χαμογέλα
τα μέσα ο σκοπός συναντά
και σκέψου καλέ μου πόσο είσαι μακριά.
Σιωπάς κι υπομένεις θανάτους φριχτούς
ο λάκκος είναι άδειος και χωράει πολλούς
κι εσύ βλαστημάς την ώρα σου μάγκα
ο χρόνος σου φρενάρει στων παθών τη βδομάδα.