Mano a mano [Polish translation]

Pogrążony w rozpaczy wspominam cię dziś i teraz widzę,

że w mym nieszczęsnym życiu byłaś jednak dobrą kobietą.

Twa cudowna obecność napełniła ciepłem moje gniazdko,

byłaś wspaniała, konsekwentna, i wiem, że mnie kochałaś tak,

jak nikogo innego wcześniej, tak, jak już nikogo nie pokochasz.

Poznawaliśmy się nawzajem, gdy ty, nieszczęsna kobieto,

borykałaś się z biedą, pracując w małym pensjonacie.

Teraz jesteś wielką damą, życie uśmiecha się do ciebie i śpiewa ci,

a ty szastasz na prawo i na lewo forsą frajerów, bawiąc się z nimi tak,

jak bawi się niegodziwy kot z biednymi myszkami.

Dziś twa głowa jest pełna naiwnych złudzeń,

oszukiwali cię frajerzy, przyjaciółki i sutener.

Tango, które tańczyłaś przed bogaczami, z ich oszalałymi pokusami,

w którym triumfują i poddają się zgorzkniałe tancerki,

utkwiło bardzo głęboko w twym biednym sercu.

Nie mam za co ci dziękować, jesteśmy kwita.

Nie obchodzi mnie to, co zrobiłaś, co robisz i co zrobisz…

Sądzę, że już zapłaciłem za miłość, którą mnie obdarzałaś,

i jeśli przez nieuwagę zapomniałem o jakiejś drobnej sumce,

to skasuj ją z konta tego frajera, z którym teraz jesteś.

A tymczasem niech twe sukcesy, żałosne, przelotne sukcesy,

będą długim pasmem bogactwa i rozkoszy,

żeby ten kochanek, który cię utrzymuje, miał dość forsy,

byś mogła uciec z baru pełnego alfonsów

i niech wszyscy mówią: „To przyzwoita kobieta”.

A jutro, gdy staniesz się nikomu niepotrzebnym starym meblem

i twe serce utraci resztki nadziei,

jeśli będziesz potrzebowała pomocy, jeśli będziesz potrzebowała rady,

to wspomnij tego przyjaciela, który zaryzykowałby własne życie,

by ci pomóc, gdyby tylko nadarzyła się okazja.