Արի, Մանան, արի, գընանք մեր տունը,
Գիշեր ու զօր կըտրավ աչքերիս քունը,
Յար, յար, Մանան ջան,
Յար, յար, Զանան ջան, յար։
Մանան վերեն կուգար, շալկինը ժախ էր,
Ոսկեթել մազերը թիկունքից կախ էր,
Յար, յար Մանան ջան,
Յար, յար, Զանան ջան, յար։
Գիշերը դուրս ելա, ինչ անուշ թոն էր,
Կանգնած մայիլ էլա, Մանանըս հոն էր,
Յար, յար, Մանան ջան,
Յար, յար, Զանան ջան, յար։
Գիշերը դուրս ելա, ոտքս բոբիկ էր,
Արծաթե քյամարը մեջքիս գոտիկ էր,
Յար, յար, Մանան ջան,
Յար, յար, Զանան ջան, յար։