Θυμωμένη γυρίζεις στην τροχιά σου
οργισμένη όταν οι κλόουν γελούν
το όνομα σου ξέχασαν φαντάσου,
γραφικοί εραστές χρόνια ασελγούν
με πολεμούν να παν τα σωθικά σου
Άκου τα χρόνια που έρχονται
σιδερένιες φαρέτρες και βέλοι
των παιδιών τις χαρές εμπορεύονται
τσακάλια πεινασμένοι αγέλη
του κόσμου τον Θεό πως δεν ντρέπονται
Με φαρμάκι ποτίζουν τα παιδιά σου
απ’τις πέντε γωνιές αυλικοί
τον ιστό τους απλώνουν τα προικιά σου
κοσμικοί λογιστές, την μάνα μας Γη
με αλυσίδες να δέσουν για φαντάσου
Άκου τα χρόνια που έρχονται
σιδερένιες φαρέτρες και βέλοι
των παιδιών τις χαρές εμπορεύονται
τσακάλια πεινασμένοι αγέλη
του κόσμου τον Θεό πως δεν ντρέπονται (2)