توی دنیا چی می‌خوای که به پاهات بریزم؟
همه‌ی هستی‌مو من، به سراپات بریزم
لب پرخنده می‌خوای، بیا لب‌هام مال تو
چشم پرگریه می‌خوای، هردو چشمام مال تو
آشیون گرم دل، همیشه جای تو بود
تو حریر خاطرم، نقش زیبای تو بود
تو که مرغ آرزوت روی ابرا می‌پره
تو رو تا عرش خدا به تماشا می‌بره
مگه من چی کم دارم که باید تنها باشم؟
مثل زورق‌های پیر، گوشه‌ی دریا باشم؟
اگه رودخونه می‌خوای، سیل اشکام مال تو
اگه بازیچه می‌خوای، سر زلفام مال تو
بیا تا برات بگم، من غرورم مال توست
بیا تا فدات بشم، من وجودم مال توست
اما افسوس که دیگه داره خیلی دیر می‌شه
زود به داد دل برس، چون که داره پیر می‌شه
اما افسوس که دیگه داره خیلی دیر می‌شه
زود به داد دل برس، چون که داره پیر می‌شه