ใครจะไปคิดว่า ฉันจะมาอยู่ตรงนี้ได้ด้วยตัวเอง
ใครจะไปคิดว่า เธอจะเป็นสิ่งที่แย่สำหรับร่างกายฉัน
ตอนนี้ ฉันได้รู้แล้ว ตอนนี้ ฉันรู้แล้ว
ฉันก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่บนเส้นด้าย
ใครจะไปคิดถึงเหตุและผลอีก
ความรักในวันวานคือ ความเสียใจในวันรุ่งขึ้น
ตอนนี้ ฉันได้รู้แล้ว ตอนนี้ ฉันรู้แล้ว
ฉันก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่บนเส้นด้าย
ไม่ ฉันไม่สามารถมองลงไปได้
ฉันพยายามฝืนความรู้สึก
ฉันจะต้องตกลงไปแน่ๆ
ถ้าฉันเห็นเธอ
เพราะฉันรู้สึกเหมือนกับว่า ฉันกำลังเดินอยู่บนเชือกเส้นบาง ๆ
หัวใจของฉันเหมือนค้ำอยู่ที่ลำคอ
ฉันหวังแค่ว่า ฉันจะก้าวผ่านมันไป และลืมเธอได้
แล้วฉันก็หลับตาลง
ตราบนานเท่าที่สายลมพัดผ่าน
ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ฉันจะข้ามผ่านไป และลืมเธอได้
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
ฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
ใครจะไปคิดว่า ฉันจะเจอเธออยู่กับคนอื่น
ใครจะไปคิดว่า ฉันจะต้องตกอยู่ในภาวะที่ยุ่งเหยิง
ตอนนี้เธอก็คงรู้แล้ว เธอก็คงรู้แล้วว่า
ฉันเป็นชายที่เดินอยู่บนเส้นด้าย
แต่ฉันจะเดินไปเส้นทางเดิม
และพยายามคงสติของตัวเองไว้
เพื่อข้ามไปยังอีกฟากหนึ่งให้ได้
ฉันทราบถึงบทสรุปที่จะเกิดขึ้น
และรู้สึกเหมือนว่า ตนเองกำลังเดินอยู่บนเชือกเส้นบาง ๆ
หัวใจของฉันเหมือนค้ำอยู่ที่ลำคอ
ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ฉันจะข้ามผ่านไป และลืมเธอได้
แล้วฉันก็หลับตาลง
ตราบนานเท่าที่สายลมพัดผ่าน
ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ฉันจะข้ามผ่านไป และลืมเธอได้
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
ฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
ยิ่งฉันมาได้สูงเท่าไหร่
ฉันก็คิดถึงพื้นดินมากเท่านั้น
ไม่มีตาข่ายรองรับฉันอยู่ข้างล่าง
และไม่มีเธออยู่เคียงข้าง
ฉันต้องเดินต่อไป
และดูแลตัวเองไม่ให้ตกลงไปด้านล่าง
รู้สึกเหมือนว่า ตนเองกำลังเดินอยู่บนเชือกเส้นบาง ๆ
หัวใจของฉันเหมือนค้ำอยู่ที่ลำคอ
ฉันคาดการณ์ถึงโอกาสที่ฉันจะก้าวผ่านมันไปได้ และลืมเธอ
แล้วฉันก็ปิดตา
ในขณะที่สายลมก็พัดผ่าน
ฉันคาดการณ์ถึงโอกาสที่ฉันจะก้าวผ่านมันไปได้ และลืมเธอ
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
ฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย
เพราะฉันเป็นผู้ชายที่อยู่บนเส้นด้าย บนเส้นด้าย