Απομάκρυνε το κρασί
Με στοιχειώνει η ανησυχία....
Ένα βαθυστόχαστο πνεύμα μου επιτίθεται
Απ το μίσος και τη θλίψη ή το αποτέλεσμα του αισχρού εγκλήματός τους
Πρέπει να υπομείνω αυτόν τον εξομολογητικό μίμο
Περιμένοντας τη δύση του ηλίου, βαθυκόκκινες θάλασσες
Μονάχα όταν σκοτεινιάζει σταματά η μιζέρια μου
Άφησε την τελευταία της πνοή σε ουρανό ντυμένο στις φλόγες
Γεμάτα κατάρες μάτια για τους κατ'επιλογήν δολοφόνους της
Που κατέπεσαν στο Θεό τους για την όραση και τη φωνή της
"Σαν το σούρουπο που 'μαι ελάτε να αδράξετε το φως"
Κλέψτε με απ τα βλέμματά τους και σωπάστε το Χριστό μεσ' τη νύχτα
"Θ' απαντήσω στις προσευχές σας"
Αν με αφυδατώσετε απ' τη ζωή μου....
Καταπατημένοι απογευματινοί ουρανοί
Πεθαίνουν τόσο τραγικά
Κι οι στους κρύους κείμενοι
Σε εν δυνάμει ηδονές μένουν
Σε βαθιά υστερία
Εκεί που ακόμα ζει ο θρύλος μας
Σε θάνατους γλυκούς κι έπειτα
Εφιάλτες σαρωτικοί.... θα τραφούν