Гэй, знаеш, што адбылося сёння?
Сонца смажыць, Мара і я п'ём жа каву ў адной, ведаеш, кафэшке,
Факусуем погляд на татушке, што на ўзгорыстам дзiцёне/бамбiзе/-у.
Ўсе йго знаюць, мае златы ланцуг наўкол/кругом шыі (на загрыўке),
Мабільных два тэлефона, ды тачылу/кадзілу.
Але нораў трошкі дзiкi/грубы.
Але… вось і не так дрэнны... Ў думках, -- не ўжо ды не добры?...
Але добра...
Нават яму што падобны, кажуць, -- пастаянна ён ў праблемах, --
Ў яго ружы нават квітнеюць -- толькі на габеленах.
Прыпазнаў жа, -- да мяне шоў,
Кажа: "Я сканаю з гэтай дзеўчай (Нарачоны гэтай дзеўче),
Ці хочаш зараз кавы, ці жа -- чай,
Трэба цi абдымкі сябра цеплыя?".
Э, ты! Сваёй дарогай ідзì далéй,
I твае абдымкі не патрэбныя (…мне),
Каб ты потым казáў: "Малáя дала",
Гэта -- не жарты, гэта -- не жарты. (х2)
Ой…ёй!... Мари сышла жа, калі ён с/казаў, "Спаўна занят/ы,
Што мае дзядзьку ў Ня…меччыне", -- не магла больш вось трымаць,
Ён назаляе:
"Ведаеш, ў мяне ёсць фірма "Экспарт-імпарт-ўсякi",
Але прычынена жа часова, ўлады больш не ўмаляюць"…
Кажу я: "Дзіўна ўсё мне, што гаворыш, бо на выгляд ты прыгожы, -- як мне".
А ён упарты: "Пайсці маглі б мы на каву або чай,
Я пакажý, што ёсць абдымкі цеплыя?".
(Га, каб сінякі заставiў…)
Эй, ты! Сваёй дарогай ідзі далей,
Ды твае абдымкі не патрэбны- мне,
Каб ты потым казаў: "Малая дала",
Гэта -- не жарты, не жарты -- гэта. (х2)
Мммм... мне бы ды ад яго бéгч/ы далей… Ха, -- не магý жа...
Ён глядзіць мне прама ў вочы…, -- не пускае,
Як пітбуль -- загрызáе… трахá што (амáль што)…
Эй, ты! Сваёй дарогай ідзі далей,
I твае абдымкі не патрэбныя,
Каб ты потым казаў: "Малая дала",
Гэта -- не жарты, гэта -- не жарты.
Каб ты потым казаў: "Малая дала",
Гэта -- не жарты...
Злiш мяне (Нервуеш ты), як Антэ…
______________________________
Ej, znaješ, što adbylosia sionnia?
Sonca smažyć, Mara i ja p’jom ža kavu ŭ adnoj, viedaješ, kafeškie,
Fakusujem pohliad na tatuškie, što na ŭzhorystam dzicionie.
Ŭsie jaho znajuć, maje z zolaty lancuh naŭkol/vakol šyi (na zahryŭkie),
Mabiĺnych dva telefona, dy tačylu/kadzilu.
Alie noraŭ troški dziki.
Alie... Voś i nie tak drenny... Ŭ dumkah, -- nie ŭžo dy nie dobry?...
Alie dobra...
Navat jamu što padobny, kažuć, -- pastajanna jon ŭ prabliemach, --
Ŭ jaho ružy navat kvitniejuć -- toĺki na habielienach.
Prypaznaŭ ža, -- da mianie išoŭ,
Kaža: "ja skanaju z hetaj dzieŭčaj (Naračony hetaj dzieŭčje),
Ci chočaš zaraz kavy, ci ža -- čaj,
Treba ci abdymki siabra cieplyja?".
Ej, ty! Svajoj darohaj idzi daliej,
I tvaje abdymki nia patrebnyja (...mnie),
Kab ty potym kazáŭ: "Malaja dala",
Heta -- nie žarty, heta -- nie žarty. (x2)
Oj... joj!... Mary syšla ža, kali jon kazaŭ: "Spaŭna zaniaty,
Što maje dziadźku ŭ Niamieččynie", -- nie mahla bolś voś trymać,
Jen nazaliaje:
"Viedaješ, ŭ mianie josć firma" Ekspart-impart-ŭsiaki",
Alie pryčyniena ža časova, ŭlady bolš nie ŭmaliajuć"...
Kažu ja: "Dziŭna ŭsio mnie, što havoryš, bo na vyhliad ty pryhožy, -- jak mnie".
A jon uparty: "Pajsci mahli b my na kavu abo čaj,
Ja pakažu, što josć abdymki cieplyja?".
(Ha, kab siniaki zastaviŭ...)
Ej, ty! Svajoj darohaj idzi daliej,
Dy tvaje abdymki nie patrebnyja,
Kab ty potym kazaŭ: "Malaja dala",
Heta -- nie žarty, nie žarty -- heta. (x2)
Mmmm... mnie by dy ad jaho biehčy daliej... Ha, -- nie mahu ža...
Jon hliadzić mnie prama ŭ vočy..., -- nie puskaje,
Jak pitbuĺ -- zahryzaje... traha što (amaĺ što)...
Ej, ty! Svajoj darohaj idzi daliej,
I tvaje abdymki nie patrebnyja,
Kab ty potym kazaŭ: "Malaja dala",
Heta -- nie žarty, heta -- nie žarty.
Kab ty potym kazaŭ: "Malaja dala",
Heta -- nie žarty...
Zluješ/Niervuješ ty, jak Ante...
__________________________
Ej, znajesh, shto adbylosja sjonnja?
Sontsa smazhyts’, Mara i ja p’jom zha kavu w adnoj, vjedajesh, kafeshkje,
Fakusujem pohljad na tatushkje, shto na wzgorystam dzichjonje.
Wsje jaho znajuts’, maje z zolaty lantsuh nawkol/vakol shyi (na zahrywkje),
Mabiĺnyh dva teljefona, dy tachylu/kadzilu.
Alje noraw troshki dziki.
Alje... Vos’ i nje tak drenny... W dumkah, -- nje wzho dy nje dobry?...
Alje dobra...
Navat jamu shto padobny, kazhuts’, -- pastajanna jon w prabljemah, --
W jaho ružy navat kvitnjejuts’ -- toĺki na habjeljenah.
Prypaznaw zha, -- da mjanje show,
Kazha: "Ja skanaju z hetaj dzjewchaj (Narachony hetaj dzjewchje),
Tsi hochash zaraz kavy, tsi zha -- chaj,
Treba tsi abdymki sjabra tsjeplyja?".
Ej, ty! Svajoj darohaj idzi daljej,
I tvaje abdymki nie patrebnyja (...mnje),
Kab ty potym kazaw: "Malaja dala",
Heta -- nje zharty, heta -- nje zharty. (x2)
Oj... joj!... Mary syshla zha, kali jon kazaw: "Spawna zanjaty,
Shto maje dzjadz’ku w Njamjechchynje", -- nje mahla bolsh vos’ trymats’,
Jon nazaljaje:
"Vjedajesh, w mjanje josts’ firma "Ekspart-impart-wsjaki",
Alje prychynjena zha chasova, wlady bolsh nje wmaljajuts’"...
Kazhu ja: "Dziwna wsio mnje, shto havorysh, bo na vyhljad ty pryhozhy, -- jak mnje".
A jon uparty: "Pajstsi mahli b my na kavu abo chaj,
Ja pakazhu, shto josts’ abdymki cjeplyja?".
(Ha, kab sinjaki zastaviw...)
Ej, ty! Svajoj darohaj idzi daljej,
Dy tvaje abdymki nje patrebnyja,
Kab ty potym kazaw: "Malaja dala",
Heta -- nie zharty, nje zharty -- heta. (x2)
Mmmm... mnje by dy ad jaho bjehchy daljej... Ha, -- nje mahu zha...
Jon hljadzits’ mnje prama w vochy..., -- nje puskaje,
Jak pitbuĺ -- zahryzaje... traha shto (amaĺ shto)...
Ej, ty! Svajoj darohaj idzi daljej,
I tvaje abdymki nje patrebnyja,
Kab ty potym kazaw: "Malaja dala",
Heta -- nie zharty, heta -- nje zharty.
Kab ty potym kazaw: "Malaja dala",
Heta -- nje žarty...
Zlujesh/Njervujesh ty, jak Ante...
_______________________________________
Translation Mala je dala Severina blr. © AN60SH