คำพูดของพระเอกมักจะกล่าวไว้ ...
"ผมจะปกป้องดูแลคุณเอง"
ได้ยินแล้วใครๆ ก็ชื่นชอบ
แต่กับฉันเอง คงเหมือนตัวประกอบ อาจไม่สำคัญ
เป็นเพียงใบหน้าหนึ่งที่กำลังหัวเราะ และมีน้ำตาในเงาของตัวเอง
พระเอกคอยปกป้องและช่วยใครต่อใคร
จึงเป็นที่รักของทุกคน
ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
ของคนสำคัญ
ตัวประกอบต้องพึ่งพาพระเอกเสมอ
และฉันเองคงเป็นได้แค่นั้น
ทุกๆ วัน ฉันเฝ้ารอยามเช้า นอนเพียงลำพัง ไม่อยากจะทำสิ่งใด
ซุปร้อนๆ ถ้วยเดิมไม่เคยเปลี่ยน
โทรทัศน์ก็ฉายข่าวและเหตุการณ์ซ้ำๆ
และความสงบสุขได้แต่วนเวียนอย่างนี้เรื่อยไป
ขอเพียงหนึ่งสิ่ง ขอเพียงสิ่งเดียว แค่เพียงหนึ่งสิ่ง แค่เพียงสิ่งเดียว
แค่อย่างน้อยทำให้รู้ว่าฉันยังมีตัวตน
เพราะมีเพียงฉัน มีเพียงแค่ฉัน และฉันคนเดียว เพียงตัวลำพัง
ยังมีความหวัง คงพอจะมีหนทาง
แม้แต่ใครๆ แม้แต่เธอเอง แม้แต่ฉันเอง ต่างก็เฝ้ารอ
แต่กลับไม่รู้ว่าเราต่างเฝ้ารอสิ่งใด
ฉันเลยได้แต่ร้องออกมาเป็นเสียงเพลง
ยิ่งนานวัน ฉันยิ่งเหนื่อยกับทุกสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ความทุกข์ใจไม่เคยทำให้รู้สึกดีกว่าความสบายใจ
แต่สิ่งเดียวที่ไม่อาจจะทอดทิ้งไป
คือกีตาร์เพียงตัวเดียวที่ฉันมี
ขอแค่เท่านี้ ขอเพียงเท่านี้ แค่เพียงสิ่งนี้ แค่เพียงเท่านี้
เพียงพื้นที่เล็กๆ ให้ฉันได้พึ่งพิง
เพราะมีเพียงฉัน มีเพียงแค่ฉัน และฉันคนเดียว เพียงตัวลำพัง
ขอแค่เพียงเป็นคนสำคัญของใครสักคน
คงจะไม่เปลี่ยนไป ไม่อาจจะเปลี่ยนแปลง
ไม่มีวันจะเปลี่ยนไป และไม่มีทางจะเปลี่ยนแปลง
เพราะสุดท้ายแล้วฉันเป็นได้แค่ตัวฉันเอง
ขอแค่เท่านี้ ขอเพียงเท่านี้ แค่เพียงสิ่งนี้ แค่เพียงเท่านี้
เพียงพื้นที่เล็กๆ ให้ฉันได้พึ่งพิง
ขอเพียงหนึ่งสิ่ง ขอเพียงสิ่งเดียว แค่เพียงหนึ่งสิ่ง แค่เพียงสิ่งเดียว
แค่อย่างน้อยทำให้รู้ว่าฉันยังมีตัวตน
เพราะมีเพียงฉัน มีเพียงแค่ฉัน และฉันคนเดียว เพียงตัวลำพัง
ยังคงมีความหวัง พอจะมีหนทาง
เพราะคือตัวฉัน เพราะเป็นตัวฉัน เพราะสุดท้าย ยังเป็นตัวฉัน
แค่ใครสักคนต้องการฉัน
ขอแค่รักคนอย่างฉัน
ขอแค่ให้อภัยในสิ่งที่ฉันเป็น