Ήτανε κάποιος άνθρωπος
όπου δεν είχε γνώση
Πετούσε το χρυσόφλουρα
και μάζευε το γρόσι
Σύντεκνε δεν κατάλαβα
τι θες να πεις με τούτο
Πιάσε αμα θες τη λύρα σου
να πιάσω το λαγούτο
Τέτοιες γυναίκες σαν κι αυτές
τις παν΄ στα γόνικά τους
Για σκιάχτρα τις εβάζουνε
στ΄ αμπελοχώραφά τους
Άμα σου τη χαρίζανε
να την γυρνούσες πίσω
Και μάζεψε τα λόγια σου
μη σε καταχερίζω
Εμέ το λέει η καρδούλα μου
κι όπου έχει μάτια βλέπει
Άλλοι αγαπούν με την καρδιά
κι άλλοι με την τσέπη
Πώς τον αφήνω πες τε μου
να μου γυρίζει τόσα
Να τον αρπάξω μού `ρχεται
να κόψω του τη γλώσσα
Εσύ κατά όπως φαίνεται
τέσσερα έχεις πόδια
Κι εσένα αγοράσανε
γία ένα ζευγαρι βόδια