Γύρω μου γνώριμα πρόσωπα
Ταλαιπωρημένα μέρη, κουρασμένα πρόσωπα
Είναι φωτεινά και νωρίς για τις καθημερινές τους βόλτες
Δεν έχουν να πάνε πουθενά, δεν έχουν να πάνε πουθενά
Και τα δάκρυά τους γεμίζουν τα ποτήρια τους
Ανέκφραστη, ανέκφραστη
Κρύβω το κεφάλι μου, θέλω να πνίξω τον πόνο μου
Όχι αύριο, όχι αύριο
Το βρίσκω κάπως αστείο
Το βρίσκω κάπως λυπητερό
Τα όνειρα στα οποία πεθαίνω
Είναι τα καλύτερα που έχω κάνει
Δυσκολεύομαι να στο πω γιατί δυσκολεύομαι να το χωνέψω
Όταν ο κόσμος τρέχει κάνοντας κύκλους
Είναι ένας πολύ, πολύ
Τρελός κόσμος
Τρελός κόσμος
Παιδιά που περιμένουν την μέρα που θα νιώσουν καλά
Χαρούμενα γενέθλια, χαρούμενα γενέθλια
Κι εγώ νιώθω όπως θα έπρεπε να νιώσει κάθε παιδί
Κάτσε και άκου, κάτσε και άκου
Πήγαινα στο σχολείο και αγχωνόμουν πολύ
Δε με ήξερε κανείς, δε με ήξερε κανείς
Γειά σας κυρία, πείτε μου ποιο είναι το μάθημά μου
Δες μέσα μου, δες μέσα μου
Το βρίσκω κάπως αστείο
Το βρίσκω κάπως λυπητερό
Τα όνειρα στα οποία πεθαίνω
Είναι τα καλύτερα που έχω κάνει
Δυσκολεύομαι να στο πω γιατί δυσκολεύομαι να το χωνέψω
Όταν ο κόσμος τρέχει κάνοντας κύκλους
Είναι ένας πολύ, πολύ
Τρελός κόσμος
Τρελός κόσμος
Τρελός κόσμος
Τρελός κόσμος