Ελάχιστα μακριά από την Ιερουσαλήμ
Περπάτησα ένα μίλι μοναχός στο φεγγαρόφως
Και παρόλο που ένα εκατομμύριο άστρα έλαμπαν
Η καρδιά μου ήταν χαμένη σε έναν μακρινό πλανήτη
Που περιστρέφεται γύρω από το απριλιάτικο φεγγάρι
Στροβιλίζεται σε ένα τόξο θλίψης
Είμαι χαμένος χωρίς εσένα
Είμαι χαμένος χωρίς εσένα
Κι ενώ όλα τα βασίλεια γίνονται άμμος
Και πέφτουν μέσα στη θάλασσα
Είμαι τρελός για σένα
Είμαι τρελός για σένα
Και από τις σκοτεινές απόμερες κοιλάδες
Άκουσα τα αρχαία τραγούδια της λύπης
Μα σε κάθε βήμα μου σκεφτόμουν εσένα
Σε κάθε πάτημα μόνο εσένα
Και κάθε αστέρι ένας κόκκος άμμου
Απομεινάρια ενός ξεραμένου ωκεανού
Πες μου, για πόσο ακόμα;
Για πόσο ακόμα;
Λένε μια πόλη στην έρημο κείτεται
Η ματαιοδοξία ενός αρχαίου βασιλιά
Αλλά η πόλη κείτεται σπασμένη σε κομμάτια
Εκεί που ο άνεμος ουρλιάζει και τα όρνεα γνέφουν
Αυτά είναι τα έργα του ανθρώπου
Αυτό είναι το σύνολο της φιλοδοξίας μας
Θα γινόταν φυλακή η ζωή μου
Αν γινόσουν η σύζυγος κάποιου άλλου
Με κάθε φυλακή που σκορπίζεται στη σκονη
Οι εχθροί μου φεύγουν ελεύθεροι
Είμαι τρελός για σένα
Είμαι τρελός για σένα
Και δεν είχα ποτέ στη ζωή μου
νιώσει πιο μόνος από τώρα
Παρόλο που ισχυρίζομαι πως έχω κατακτήσεις
τελικά καταλαβαίνω
ότι δε σημαίνουν τίποτα για μένα
Δεν υπάρχουν νίκες
σε καμία ιστορία χωρίς αγάπη
Και παρόλο που μπορείς να καταστρέψεις ό,τι κι αν βλέπω
Με κάθε φυλακή που σκορπίζεται στη σκόνη
οι εχθροί μου φεύγουν ελεύθεροι
Κι ενώ όλα τα βασίλεια γίνονται άμμος
Και πέφτουν μέσα στη θάλασσα
Είμαι τρελός για σένα
Είμαι τρελός για σένα