De lente heeft nooit op ons gewacht, meisje.
Die rende steeds een stap voor ons,
toen we volgden in de dans
Tussen de losse pagina's
werden we geperst in het hete, koortsige ijzer van de liefde,
zoals een gestreepte broek
MacArthur Park smelt in het donker
Alle zoete, groene glazuur vloeit weg
Iemand heeft de taart in de regen laten liggen
Ik denk niet dat ik het kan verdragen
want het duurde zo lang om de taart te bakken
En ik zal dat recept nooit weer krijgen, oh nee
Ik herinner me de gele katoenen jurk
schuimend als een golf
op de grond onder je knieën
De vogels als zachte baby's in jouw handen
en de oude mannen die aan het dammen waren bij de bomen
MacArthur Park smelt in het donker
Alle zoete, groene glazuur vloeit weg
Iemand liet de taart in de regen liggen
Ik denk niet dat ik het kan verdragen
want het duurde zo lang om de taart te bakken
En ik zal dat recept nooit weer krijgen, oh nee!
Er zal nog een lied voor me zijn
En ik zal het zingen
Er zal nog een droom voor me zijn
Iemand zal het brengen
Ik zal de wijn drinken als het warm is
En je mag nooit zien dat ik naar de zon kijk
En na alle liefdes in mijn leven,
zul jij altijd die ene zijn
Ik zal mijn leven in mijn handen nemen en ik zal het gebruiken
Ik zal de aanbidding in hun ogen winnen en ik zal het verliezen
Ik zal de dingen die ik wens verkrijgen
en mijn hartstocht zal vloeien als rivieren door de lucht
En na alle liefdes in mijn leven
Na alle liefdes in mijn leven
zal ik aan jou denken
en me afvragen, waarom
MacArthur Park smelt in het donker
Alle zoete, groene glazuur vloeit weg
Iemand heeft de taart in de regen laten liggen
Ik denk niet dat ik het kan verdragen
want het duurde zo lang om de taart te bakken
En ik zal dat recept nooit weer krijgen,
oh nee