حواسم پرت موهاته که دست باد اما نه
یا ماهى که با لبخندت زمین افتاده اما نه
شاید طوفان زیباییت عذابم میده اما نه
شاید دریاى دور ما دیگه خشکیده اما نه
من این روزا یکم گیجم نه احساسى نه رویایى
فقط من موندمو زخمام عذابم میده تنهایى
من این روزا حواسم نیست چه رگبارى تو رگهامه
فقط از وقتى یادم هست طنابى دور دستامه
بهار از لایه انگشتات داره میوزه تو دنیا
تو از وقتى که خندیدى جهان افتاده تو دستام
میشه دیوارایه بین تو و دنیامو بردارم
من از کوچه هاى این شهر جوونیمو طلبکارم
من این روزا یکم گیجم نه احساسى نه رویایى
فقط من موندمو زخمام عذابم میده تنهایى
من این روزا حواسم نیست چه رگبارى تو رگهامه
فقط از وقتى یادم هست طنابى دور دستامه