چینای صورتتو دونه دونه بشمرم
لای هر کدومشون هزار تا غصه پنهونه
مادرم . مادرم...
آسمون وقتی که بارون میباره
اون صدای گریه مادرمه
دل دلتنگ پرنده قفس مثل قلب مادرم غرق غمه
ناله دلشده ای وقتی میاد . یا صدای یک غریب گمشده
هر چی بغضه توی دنیا میبینم
شکل دلتنگی مادرم شده
ای عزیز . بزرگ خونه . سبز من گل بهاره
قد تو هیچکی تو دنیا مهربونی که نداره
ای عزیز . بزرگ خونه . سبز من گل بهاره
قد تو هیچکی تو دنیا مهربونی که نداره
مادرم . مادرم...
مادرم . مادرم...
لای هر خطوط چین صورتت میدونم یه عالمه درد و غمه
این خطوط دربدر . گم کرده راه . خط دلتنگی دنیای منه
غم اون چشمای پاییزی و خیس
وای چه آتیشی به آدم میزنه
از پریشونی سرنوشت من
آینه دلت یه عمره میشکنه
ای عزیز . بزرگ خونه . سبز من گل بهاره
قد تو هیچکی تو دنیا مهربونی که نداره
ای عزیز . بزرگ خونه . سبز من گل بهاره
قد تو هیچکی تو دنیا مهربونی که نداره
مادرم . مادرم...
مادرم . مادرم...
باغبون پیر من که غنچه هات هر کدوم عروس گلخونه شده
موندی تنها توی این کلبه غم . کلبه هم مثل تو ویرونه شده
درد من سهم تو شد مادر من
آخه کی درد تورو کم میکنه؟
کی میسوزونه غم تورو . عزیز؟
واسه تو کی پشتشو خم میکنه؟
واسه تو کی پشتشو خم میکنه؟
مادرم . مادرم...
مادرم . مادرم...
مادرم . مادرم...
مادرم . مادرم...