Έχοντας τόσο συχνά κοιμηθεί
με τη μοναξιά μου
μου έχει γίνει σχεδόν φίλη
μια γλυκειά συνήθεια.
Δεν με εγκαταλείπει σε κάθε μου βήμα
πιστή σαν σκιά
Με ακολουθεί εδώ κι εκεί
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Όχι, δεν είμαι ποτέ μόνος
με τη μοναξιά μου
Όταν πέφτει στο κρεββάτι μου
καταλαμβάνει όλο το χώρο
Περνάμε ατέλειωτες νύχτες
οι δυο μας, πρόσωπο με πρόσωπο.
Δεν ξέρω αλήθεια μέχρι που
θα πάει αυτή η συνεργασία
Θα έπρεπε να μου αρέσει
ή θα έπρεπε να αντιδράσω;
Όχι, δεν είμαι ποτέ μόνος
με τη μοναξιά μου
Από αυτήν έμαθα τόσα πολλά
σε σημείο δακρύων
Αν μερικές φορές την αποκηρύσσω
Αυτή ποτέ δεν αφοπλίζει.
Και αν προτιμούσα την αγάπη
Από μια άλλη ερωμένη
Αυτή θα είναι εκεί την τελευταία μου μέρα
Η τελευταία μου σύντροφός.
Όχι, δεν είμαι ποτέ μόνος
με τη μοναξιά μου
Όχι, δεν είμαι ποτέ μόνος
με τη μοναξιά μου