Μάρτης [Mártis]

Μάρτη, θαρρώ, Μάρτη αμάρτησα για σένα

είπα πάρ’ τη την καρδιά μου

τόσα μπορώ, πάρ’ την

για πάρτη σου τα φρένα.

Να κυλά δειλά δειλά αλλά να ‘ναι δική σου.

Στα σκληρά θα βρω χαρά, σταυρό φίλα και ορκίσου.

Κι όταν θα γυρνώ στο χρόνο

ευλόγησέ με μόνο

να σου πω δεν μετανιώνω

κι όχι, τις αμαρτίες μου τις πληρώνω.

Μάρτη, που λες, Μάρτη αμάρτησα για σένα

μια Τετάρτη μεσημέρι.

Τις οφειλές πάρ’ τες

να στα ‘χω όλα δοσμένα.

Το κορμί τζαμί, ναός, καπνός και εκκλησία

μια στιγμή χωρά χαρά, ζωή και προδοσία.

Κι όταν θα γυρνώ στο χρόνο

ευλόγησέ με μόνο… (x2)

Κι όταν θα γυρνώ στο χρόνο

ευλόγησέ με μόνο

να σου πω δεν μετανιώνω

κι όχι, τις αμαρτίες μου τις πληρώνω

με αίμα και δεν μετανιώνω.