Коцiк мой, ты проста змрок!
Ты магутны, маеш моц,
И твой дотык — ў ноч ратунак мне.
Коцiк мой, ты мне як бог,
Што рабiла б без тваёй
Ўсмешкі ў позірку тваiх вачэй.
Ужо поўнач надышла,
Чуецца гармоніка;
Сумна я гляджу ў ноч, прашу цябе:
Ложак засцiлаю, прыйдзі чым хутчэй...
Коцiк мой, мой маеш крой,
Падабаецца -- твой крой...
Хай твой погляд
Будзе ноччу -- мой.
Коцiк, -- пара мне, ты -- мой,
Падабаецца мне тое,
Што салодкіх чар твар поўны твой.
Поўнач надышла ужо,
Ў гáі песнь спявае (Песню ў гаі пяе) дрозд;
Сумна ў ноч я гляджу, прашу цябе:
Ложак засцiлаю, прыйдзі жа хутчэй.
Прыпеў (х2):
Хай жа, дзверы адкрый ты,
Прыйдзі, i запалi мяне.
Будзе мне вакол стану цёпла,
Хоць ставь мяне пад сто пакут салодкiх.
Коцiк мой, ты проста змрок!
Ты магутны, маеш моц,
И твой дотык — ў ноч ратунак мне.
Коцiк мой, ты мне як бог,
Мне не знаць, як без тваёй
Ўсмешкі ў позірку тваiх вачэй.
Ужо поўнач надышла,
Чуецца гармоніка;
Сумна я гляджу ў ноч, прашу цябе:
Ложак засцiлаю, прыйдзі жа хутчэй.
Прыпеў:
Хай так, дзверы раскрый ты,
Прыйдзі, i распалi мне...
Хай будзе горача (ва-)кол стану,
I сотню дай салодкіх мне пакутаў.
Хай жа, дзверы адкрый ты,
Прыйдзі, i запалi мне...
Хай вакол талii пячэ жар.
Пакутаў сотню дай салодкіх мне жа.
(I мук салодкіх сотню падары мне.)
Коцiк ты мой! (Мой ты каток!)