می‌گذارم جان به خدمت یادگارت خیر باد
می‌روم با درد و حسرت از دیارت خیر باد
شرم می‌دارم ز روی گلعذارت خیر باد
سر ز پیشت برنمی‌آرم ز دستور طلب
از خدا باد آفرین بر روزگارت خیر باد
هر کجا باشم دعا گویم همی بر دولتت
ور بمیرم در غریبی ز انتظارت خیر باد
گر دهد عمرم امان رویت ببینم عاقبت
زنده برخیزم ز بوی مشکبارت خیر باد
گر ز چین زلف تو بویی رسد بر خاک ما
سعدیا آن گفته‌های آبدارت خیر باد
گر ز من یاد آوری بنویس آنجا قطعه‌ای