Έψαξα τους φίλους
μα οι φίλοι σκορπίσανε,
έγιναν στα δωμάτια σκιές,
πουλιά στην κόκκινη δύση.
Και ένα μαύρο σύννεφο
σκέπασε την καρδιά μου
μαύρο σύννεφο
τίποτα δε θα `ναι ίδιο ξανά.
Φώναξα τα πουλιά,
τα πουλιά δε γυρίσανε.
Τώρα οι βαθιές της θάλασσας σπηλιές
το μυστικό κρατάνε.
Τώρα ένα μαύρο σύννεφο
σκεπάζει την καρδιά μου
μαύρο σύννεφο
τίποτα δε θα `ναι ίδιο ξανά.
Άσε με να αποκοιμηθώ στα χέρια σου,
κρύψε με στα όνειρά σου.
Μόνο εσύ μπορείς
το κακό να προφτάσεις.
Μέσα απ’ το μαύρο σύννεφο
που πνίγει την καρδιά μου
μαύρο σύννεφο
απέναντι να με περάσεις.