M [Polish translation]

Upadasz bezradnie całkiem przede mną

-gdy idziesz swą ścieżką na nieznane ziemie

A gdy porwała cię choroba

Nadam swe imię jakiejś ulicy

Wyciągam nasz aparat

Robię ci kolejne zdjęcie

Na którym spokojnie leżysz i się uśmiechasz

Moja droga, to wydaje się takie proste

Ale jest tak niewypowiedzianie trudne

Tak, moja droga, niby to takie proste

Ale nic na tym świecie nigdy nie było

-proste do zrozumienia

Przyjąłem rolę, gdy zachorowałaś

Rolę, która wymaga grubszej skóry

Rezerwy mojej siły bardzo szybko się kończą

Zupełnie, jak wiara w boską interwencję

Zrozumiałem, gdy położyłaś mi rękę na policzku

Gdy stopniowo malał puls w twoim wielkim sercu

-że tylko godziny nas przy sobie trzymają

Dwa kroki naprzód, pięć kroków w tył

Z odpowiedniej perspektywy pewnie wyglądają na taniec

Wiesz, że w moich snach nadal trzymasz moją dłoń?

Stary, to wydaje się takie proste

Ale jest tak niewypowiedzianie trudne

W świecie zbudowanym przez człowieka dla człowieka

Gdzie nic nie ma wartości

Poza wspomnieniami tego, co było nasze